Gepubliceerd op 3 maart 2019

Tussen Andreasplein en Zwarte Pad is de titel van het jaarlijkse boekenweekgeschenk van Amsterdam Nieuw-West. Het boekje, dat deze maand voor het vierde jaar verschijnt, bundelt telkens zo’n vijftien schrijvers met een kort verhaal over Amsterdam Nieuw-West.

Toen mijn vrouw en ik in september 2018 op vakantie gingen naar Barcelona, nam ik de drie reeds verschenen boekjes als leesvoer mee. Omdat we een georganiseerde busreis hadden geboekt (mijn vrouw háát vliegen!), verwachtte ik de drie boekjes tijdens de tweedaagse heenreis al uitgelezen te hebben.

Dat viel nog tegen, want de busreis bood zoveel bekijks en gespreksstof dat van lezen niet veel terecht kwam. Ook het verblijf in Santa Susanna en de diverse excursies eisten alle aandacht op, zodat ik de boekjes pas opensloeg op het ligbed bij het zwembad van het hotel tijdens de twee rustdagen binnen het busreisprogramma.

Op de eerste dag van de terugreis in de bus, 25 september, nam ik een opmerkelijk besluit: ik zou óók een verhaal gaan indienen voor de Literatuurprijs Amsterdam Nieuw-West om daarmee dus tevens in aanmerking te komen voor publicatie in het boekenweekgeschenk van 2019! Het besluit viel ergens tussen Barcelona en de Pyreneeën, vlak voor de pauzestop van de bus vóór de Franse grens.

Er zou immers vanuit mijn eigen beleving genoeg te vertellen zijn over Nieuw-West dat zou beantwoorden aan het centrale thema van de literatuurprijs, dat luidde 'Amsterdam Nieuw-West en/of de nabije omgeving (fictie, non-fictie, verleden, heden of toekomst)'.

Zoals hoe ik voor de kleuterschool al dagelijks vanuit Zuid overstak naar West, hoe we met het gezin wandelden naar de grens met Nieuw-West, nl. de Westlandgracht, waar de stad toen eindigde en je in de diepte van de Sloterpolder keek die al in afbraak was. Hoe ik dagelijks naar Nieuw-West fietste waar ik de kweekschool doorliep en daarna als onderwijzer ging werken in het dorp Sloten.

Nieuw-West: waar mijn ouders even van plan waren te gaan wonen, waar we tijdens zondagse wandelingen met het gezin gingen kijken naar de nieuwbouw, waar ik mijn autorijlessen had, en waar ik uiteindelijk zelf ging wonen aan de Osdorperweg.

Terug van vakantie zette ik daarom mijn verhaal over Nieuw-West op het scherm. Het kostte nog de nodige moeite om binnen het voorgeschreven maximum van 2500 woorden te blijven! Gelukkig hield mijn tekstverwerkingsprogramma het aantal feilloos bij. Maar na enkele weken steeds weer bijstellen, aanvullen, weglaten en herformuleren lag er dan uiteindelijk een versie die ik medio december het versturen waard vond.

Om er zeker van te zijn dat mijn inzending per e-mail inderdaad was aangekomen, vroeg ik om een leesbevestiging. Die ontving ik van Eddie Mekkelholt van Boekhandel Meck & Holt op Tussenmeer waar het boekenweekgeschenk elk jaar verkrijgbaar is.

Dezelfde Eddie mailde mij eind januari dat mijn verhaal helaas niet was doorgedrongen tot de zogeheten shortlist van 13 verhalen die in het boekenweekgeschenk zouden worden opgenomen en waarvan er één tot winnaar zou worden uitgeroepen voor de Literatuurprijs Amsterdam Nieuw-West 2019...

De volgende ochtend, maandag 28 januari, nam ik opnieuw een opmerkelijk besluit: ik zou een website gaan starten! Immers, waarom afhankelijk blijven van iemand die je al of niet publicatieruimte biedt?

Wég met het papier, vanaf nu digitaal! Schrijver, illustrator, uitgever: alles compact in mijn eigen persoontje samengebundeld en dat met een ongebonden frequentie en maximaal bereik. Jawel, dat alles kan nu allemaal via een eigen website! Velen gingen mij al voor, dus...