TERUG NAAR HET 'FORT' OP DE SLOTERWEG
Onderstaande foto van het spoorwegviaduct op de Sloterweg/Haagseweg in mijn verhaal 'Van Zuid naar Nieuw-West', begin maart, bracht een flink aantal reacties teweeg: van herkenning, van (jeugd)herinneringen, van nostalgie naar een plek die inmiddels definitief is verdwenen...
Ook ontving ik van een aantal lezers wetenswaardige informatie over deze plek: over de opkomst en de teloorgang van dit fort, deze bunker, zelfs de 'Poort van Amsterdam' genoemd. Met bijzondere dank aan Erik Swierstra en Nico Jansen die voor dit artikel de diverse interessante ingrediënten aandroegen.
Ga met mij terug naar het 'fort' op de Sloterweg...
Het spoorwegviaduct over de Sloterweg (1931-1982)
Gepubliceerd op 17 april 2019
Nog voordat het Centraal Station werd gebouwd (1881-1889) was er in 1864 al sprake van een 'Ceintuurspoorbaan' rond de toenmalige stad, met een Centraal Station ter hoogte van het Sarphatipark, waar nu de Ceintuurbaan loopt. Deze spoorbaan werd echter niet gebouwd, want de regering besloot dat er een Centraal Station in het IJ moest komen, dit werd geopend op 15 oktober 1889.
Links: het nimmer uitgevoerde plan voor het CS in Zuid. Midden en rechts: Plannen voor Station Zuid, uiteindelijk in 1978 sterk gewijzigd uitgevoerd.
Klik op de afbeeldingen voor een vergroting.
In 1905 werd een nieuw plan gemaakt om een Ringspoorbaan aan te leggen van Sloterdijk naar Duivendrecht. Deze zou komen te liggen door de polders ten westen en ten zuiden van de stad en was vooral bestemd om het goederenverkeer vanuit de havens aan de westkant buiten de stad om te voeren richting Amersfoort en Utrecht. In 1915 volgde het besluit tot aanleg. In het Plan Berlage uit 1917 was ook een Zuiderstation opgenomen op de plek waar nu Station Amsterdam Zuid ligt.
Onderaan op de kaart de ringspoorbaan met uiterst rechts de overbrugging van de Sloterweg in de jaren '30.
Aanleg van de ringdijk
Na de annexatie in 1921 van (delen van) de aanliggende gemeenten, waaronder Sloten, startte nog datzelfde jaar de aanleg van het dijklichaam, eerst aan de zuidkant van de stad, later in de jaren twintig ook aan de westkant, door de Sloterpolder. Vanaf 1933 werd de aanleg van de dijk ook benut in het kader van de Werkverschaffing om zo de werklozen aan het werk te zetten. Dit werk concentreerde zich aan de zuidoostkant, waar in 1939 het gedeelte tussen Watergraafsmeer en Duivendrecht voor het spoorwegverkeer in gebruik werd genomen. De rest van het ringspoorbaantracé werd niet voltoooid.
Het spoorviaduct op de Sloterweg
Over enkele kruisende wegen werden in het dijklichaam van de ringspoorbaan viaducten gebouwd: over de Sloterweg, de Amstelveenseweg en over de Haarlemmermeerspoorlijn die even ten westen van de Amstelveenseweg daar parallel aan liep, en waar nu nog de Museumtramlijn rijdt. Ook over de Boerenwetering kwam een brug. Al deze overbruggingen waren compleet, alleen de rails behoefden nog te worden aangelegd. Zij waren gebouwd in de stijl van de Amsterdamse School en een ontwerp van de bekende architect Piet Kramer.
Het in 1931 voltooide viaduct over de Sloterweg, gezien naar het westen.
Het viaduct over de Sloterweg is in 1931 voltooid, afgezien van het beeldhouwwerk van Hildo Krop, waarvoor de grote stukken natuursteen al in de pijlers waren opgenomen.
Verwijdering viaduct
In 1945 werden de overspanningen van de niet gebruikte viaducten verwijderd om daarmee een vernielde brug bij Warmond in de spoorlijn Haarlem - Leiden weer berijdbaar te maken. Sindsdien zijn de landhoofden ongebruikt blijven staan. Voltooiing van de spoorlijn was in de jaren vijftig en zestig niet meer aan de orde. Bij de Amstelveenseweg en de Boerenwetering werden de restanten gesloopt in de jaren zestig toen de dijk daar werd verbreed t.b.v. de aanleg van de Ringweg A10.
De steunpunten voor het spoorviaduct vormden 40 jaar lang de poort voor wie over de autosnelweg de stad binnenkwam.
Bij de Sloterweg (inmiddels Haagseweg) bleven de landhoofden liggen tot 1982. De autoweg vanuit Den Haag werd in 1972 buiten gebruik gesteld toen de Ringweg A10 Zuid werd geopend. Tien jaar lang lag deze plek daarom in een soort niemandsland temidden van oprukkende bedrijfsgebouwen.
Toch nog een spoorlijn
Aanleiding voor de sloop van de beide landhoofden was de aanleg van de nieuwe spoorverbinding Centraal Station - Sloterdijk - Schiphol waartoe in 1981 werd besloten. Terwijl de oorspronkelijk geplande Ringspoorbaan ten zuiden van de Sloterweg naar het zuidoosten afboog, boog de nieuwe Schipholspoorlijn ten zuiden van de Sloterweg naar het zuidwesten af. Bovendien lag de as van de nieuwe spoorlijn niet op dezelfde plek als die van de oude dijk. Het dijklichaam dat naar het zuidwesten afboog sloot niet aan op de oude landhoofden, zodat deze in 1982, na ruim een halve eeuw ongebruikt te hebben gelegen, werden gesloopt. Op de plaats van de inmiddels verdwenen Sloterweg/Haagseweg kwam een dijklichaam te liggen. De nieuwe spoorlijn werd geopend op 31 mei 1986.
Zicht naar het zuiden vanaf het ene op het andere landhoofd. Even voorbij dit inmiddels gesloopte 'fort' buigt nu de trein af naar rechts richting Schiphol en gaat de metro linksaf richting Station Zuid.
Elf jaar later kwam er alsnog een railverbinding vanaf deze plek in zuidoostelijke richting, toen op 1 juni 1997 metrolijn 50 (Isolatorweg - Gein) werd geopend die hier de ooit geplande verbinding vormt tussen Sloterdijk, Station Zuid en Duivendrecht.
De landhoofden vlak voor de afbraak. Het IBM heeft zich over de voormalige Haagseweg uitgebreid tot in de Riekerpolder, linksboven.
NAWOORD
Vijftig jaar werd dit ringdijkmonument op de Sloterweg. Vijftig jaar, en al die tijd nimmer gebruikt voor het doel waarvoor hij was gebouwd. Voor mij in mijn jeugdjaren een speelplek, en vanaf 1971 een baken bij mijn fietstocht: twee maal daags door het tunneltje op weg naar en terug van mijn eerste onderwijsbaan in Sloten. Dagelijks door de Poort van Amsterdam over deze eeuwenoude verbindingsweg tussen dorp en stad. Toen ik in 1972 de fiets voor de auto inruilde, ging tevens deze poort definitief dicht voor al het verkeer. Het aan den eigen lijve ervaren van het kenmerkende geratel over de keien van (toen) dé invalsweg was mij niet meer gegund. Nog tien jaar daarna lag de poort door alle afsluitingen er nóg doellozer en nog meer verlaten bij, tot in 1982 de sloop volgde.
T.D.
Foto': Stadsarchief Amsterdam
In 1969 zijn de veranderingen rond de ringspoordijk vastgelegd in een kleurenfilm. Om deze film te bekijken, klik op de link https://www.youtube.com/watch?v=ViYpGKGb_Kw
De film begint met beelden van de aanleg van de dijk voor de Ringweg West (de Einsteinweg) bij de Postjesweg. Dit is dus niet de ringspoorbaan, want die ligt verderop naar het westen. Van deze ringspoorbaan zijn even later op deze film beelden te zien van de plek waar het 'fort' lag, nl. op de plaats waar de Sloterweg/Haagseweg de ringspoordijk kruiste. De film eindigt met beelden van de ringspoorbaan bij de Amstelveenseweg waar nu Ringweg Zuid en de spoorlijn gebroederlijk bij elkaar over de nu sterk verbrede ringspoordijk lopen.
Met dank aan Erik Swierstra die mij attent maakte op het bestaan van deze film die zo mooi aansluit bij dit artikel!